Największe osiągnięcia polskiej szermierki sportowej
Oficjalnie Polacy uczestniczą w letnich igrzyskach olimpijskich od roku 1924, choć już wcześniej pojawiali się w ekipach państw zaborczych. W tym okresie Polskę reprezentowało w 25 dyscyplinach olimpijskich 1914 sportowców, z czego 1534 mężczyzn i 375 kobiet.
Pierwszy medal olimpijski dla Polski wywalczyła w roku 1924 czwórka kolarzy torowych w składzie: Franciszek Szymczyk, Jan Łazarski, Józef Lange i Tomasz Stankiewicz – był to medal srebrny. Pierwszy złoty medal olimpijski zdobyła dyskobolka Halina Konopacka w 1928.
Szermierka polska na przestrzeni dziesięcioleci była dyscypliną sportu mającego ogromny wkład w pozycję polskiego sportu na arenie międzynarodowej.
Nie sposób wymienić wszystkich medali zdobywanych przez szermierzy. Było ich bardzo wiele. Polacy zdobywali, bowiem medale na wszystkich najważniejszych zawodach świata we wszystkich broniach i we wszystkich kategoriach wiekowych.
Skoncentrujmy się więc tylko na tych o znaczeniu historycznym. Poniżej przedstawiamy pierwszych zdobywców medali olimpijskich i mistrzostw świata seniorów w poszczególnych konkurencjach.
Rok 1928 – Pierwszy medal Olimpijski – Medal brązowy
Szabla mężczyzn – drużynowo, Amsterdam
Zawodnicy: Tadeusz Friedrich, Kazimierz Laskowski, Aleksander Małecki, Adam Papée, Władysław Segda i Jerzy Zabielski
Trener: Bela Szombathely
Rok 1957 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata
Szabla mężczyzn, Paryż
Zawodnik: Jerzy Pawłowski
Trener: Janos Kevey
Rok 1959 – Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata
Szabla mężczyzn, Budapeszt
Zawodnicy: Jerzy Pawłowski, Wojciech Zabłocki, Andrzej Piątkowski, Emil Ochyra, Ryszard Zub, Włodzimierz Wójcicki
Trener: Aleksander Wójcicki
Rok 1961 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata
Floret mężczyzn, Turyn
Zawodnik: Ryszard Parulski
Trenerzy: Władysław Dobrowolski, Władysław Kurpiewski
Rok 1963 – Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świat
Szpada mężczyzn, Gdańsk
Zawodnicy: Bogdan Gonsior, Bogdan Andrzejewski, Henryk Nielaba, Ryszard Parulski i Jerzy Strzałka
Trener: Andrzej Przeździecki
Rok 1964 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Olimpijski
Floret mężczyzn, Tokio
Zawodnik: Egon Franke
Trener: Zbigniew Czajkowski
Rok 1968 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Olimpijski
Szabla mężczyzn, Meksyk
Zawodnik: Jerzy Pawłowski
Trener: Janos Kevey
Rok 1969 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata
Szpada mężczyzn, Hawana
Zawodnik: Bohdan Andrzejewski
Trener: Zygmunt Fokt
Rok 1972 – Pierwszy drużynowy Złoty medal Olimpijski
Floret mężczyzn, Monachium
Zawodnik: Marek Dąbrowski, Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda
Trener: Zbigniew Skrudlik
Rok 1978 – Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata
Floret mężczyzn, Hamburg
Zawodnik: Arkadiusz Godel, Adam Robak, Leszek Martewicz, Marian Sypniewski, Bogusław Zych
Trenerzy: Marek Poznański, Jerzy Wężowski
Rok 1995 – Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata
Szpada kobiet, Haga
Zawodnik: Joanna Jakimiuk
Trener: Adam Medyński
Rok 2003 – Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata
Floret kobiet, Hawana
Zawodnicy: Sylwia Gruchała, Anna Rybicka, Magdalena Mroczkiewicz, Małgorzata Wojtkowiak
Trener: Tadeusz Pagiński
Najwszechstronniejszy szermierz polski
Zdobywca medali we wszystkich trzech konkurencjach szermierczych
Zawodnik: Ryszard Parulski
Trenerzy: Władysław Kurpiewski, Władysław Dobrowolski
- 3-krotny olimpijczyk (Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968)
- 2-krotny medalista olimpijski (Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968)
Srebrny we florecie drużynowym (Tokio 1964)
Srebrny we florecie drużynowym (Tokio 1964) - 10-krotny medalista mistrzostw świata
2-krotnie złoty we florecie indywidualnym (1961) i w szpadzie drużynowej (1963)
3-krotnie srebrny we florecie indywidualnym (1963) i we florecie drużynowym (1963 i 1969)
5-krotnie brązowy we florecie indywidualnym (1969) oraz we florecie drużynowym (1961, 1962, 1966 i 1967) - Mistrz świata juniorów w szabli (1959)
- Najlepszy sportowiec Polski – Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” (1963)
Szablista Wszech czasów
Zawodnik: Jerzy Pawłowski
Trener: Janos Kevey
- 6-krotny olimpijczyk
Helsinki 1952, Melbourne 1956, Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968 i Monachium 1972 - 5-krotny medalista olimpijski
złoty w szabli indywidualnej (Meksyk 1968) - 3-krotnie srebrny w szabli indywidualnej (Tokio 1964) i w szabli drużynowej (Melbourne 1956 i Rzym 1960)
Brązowy w szabli drużynowej (Tokio 1964) - 18-krotny medalista mistrzostw świata
7-krotnie złoty w szabli indywidualnej (1957, 1959, 1965) i w szabli drużynowej (1959, 1961-1963)
6-krotnie srebrny (w szabli indywidualnej (1962, 1963, 1967 i 1971) oraz w szabli drużynowej (1954 i 1969)
4-krotnie brązowy w szabli indywidualnej (1959) i w szabli drużynowej (1953, 1957, 1958 i 1970) - Zdobywca tytułu najlepszego szablisty wszech czasów w klasyfikacji FIE oraz drugiego miejsca w klasyfikacji światowej wszystkich broni
- Najlepszy sportowiec Polski – Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” (1957 i 1968)
Pierwszy podwójny złoty medalista olimpijski
Floret mężczyzn indywidualnie i drużynowo, Monachium – 1972
Zawodnik: Witold Woyda
Trenerzy: Władysław Dobrowolski, Władysław Kurpiewski
- 4-krotny olimpijczyk
Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968 i Monachium 1972 - 4-krotny medalista olimpijski
2-krotnie złoty indywidualnie i drużynowo (Monachium 1972)
Srebrny drużynowo (Tokio 1964)
Brązowy drużynowo w Meksyku 1968) - 10-krotny medalista mistrzostw świata
5-krotnie srebrny indywidualnie (1962) oraz drużynowo (1963, 1965, 1969, 1971)
5-krotnie brązowy drużynowo (1961, 1962, 1966, 1967 i 1973) - Najlepszy sportowiec Polski – Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” (1972)
